دانشآموزان پس از دو سال تعطیلی، به مدارس بازگشتند
امروز یکشنبه ۱۴ فروردین پس از دو سال تعطیلی، دانشآموزان به مدارس بازگشتند.
بنا به گفته مسئولان، کلاسهای درس دانشآموزان طبق روال دوران قبل از کرونا، هر روز و بدون فاصلهگذاری اجتماعی برگزار خواهد شد همچنین برای حضور دانشآموزان در کلاسهای درس شرط تزریق واکسن وجود ندارد.
بسیاری از کشورهای جهان به سمت بازگشایی حضوری مدارس رفتهاند و اکنون ۹۶ کشور آموزش حضوری دارند؛ در آمریکا و اروپا به جز بوسنی و هرزگوین، آفریقا به جز لیبی و آسیا به جز عربستان، هند، ایران و بنگلادش مدارس به صورت حضوری فعالیت دارند.
پیش از این صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) از دولتها، مقامهای محلی و مدیران مدارس خواست هر چه زودتر مدارس را باز کرده و هرگونه اقدام ممکن را برای کاهش سرایت ویروس در مدارس بهکار بندند.
یونیسف خواستار رعایت پروتکلهای بهداشتی و اولویت قائل شدن برای واکسیناسیون معلمان به عنوان پیش شرط بازگشایی مدارس شده است البته مسئولان وزارت آموزش و پرورش ایران در مقاطع زمانی مختلف برای بازگشایی مدارس تلاشهایی انجام داده بودند اما هر بار این بازگشاییها با شکست مواجه میشد!
مشاهدات میدانی از وضعیت سطح شهر و تعدادی از مدارس نشان میدهد، حضور دانشآموزان به طور محسوسی با دورههای قبل تفاوت دارد و چشمگیرتر است.
تجمع والدین مقابل یکی از دبستانهای منطقه ۱۴ شهر تهران برای فرستادن فرزندان خود به کلاس درس، جلب توجه میکند؛ جمعیت حاضر در مدرسه به ۶۰ تا ۷۰ نفر میرسد و البته صفهای دانشآموزان نشان میدهد همه دانشآموزان کلاس درس در نخستین روز بازگشایی حضور نیافتهاند.
مادری که فرزندش را به مدرسه فرستاده است، میگوید: تا چه زمانی قرار است تعطیلیها ادامه یابد بالاخره باید مدارس را بازگشایی کنند و وضعیت به روال عادی بازگردد، دانشآموزان در خانه حاضر به مطالعه دروس نیستند و بیشتر مادران هستند که در کلاس مجازی، حضور میزنند یا حتی تکالیف را انجام میدهند!
آنچه در گفتوگوی والدین با یکدیگر شنیده میشود، نگرانی از وضعیت رعایت پروتکلهای بهداشتی و تراکم جمعیت در کلاسهای درس است؛ آنها معتقدند بهتر بود مسئولان قدری تامل میکردند تا نتیجه سفرهای نوروزی مشخص و بعد مدارس باز شود تا با اطمینان خاطر و ثبات بیشتری آموزش حضوری جریان یابد.
کیفیت پایین آموزش مجازی و استفاده از معلم خصوصی
مادر دیگری که فرزند کلاس چهارمی خود را به مدرسه آورده است، میگوید: با بازگشایی حضوری مدارس موافقم حتی یک ساعت حضور البته به صورت روزانه از تعطیلی کامل بسیار بهتر است؛ در آموزش مجازی واقعاً دانشآموز متوجه دروس نمیشود و تمام بار آموزش بر عهده مادران است؛ برخی خانوادهها به دلیل کیفیت پایین آموزش مجازی ناچار شدند برای فرزندان خود معلم خصوصی بگیرند و در این شرایط اقتصادی، هزینه مضاعفی تحمیل شد.
او ادامه میدهد: نگرانی از افت تحصیلی در کنار آسیبهای ناشی از فضای مجازی و استفاده طولانیمدت از موبایل باعث شد تا فرزندم را به مدرسه بفرستم.
پدری که دو فرزندش در دوره ابتدایی تحصیل میکنند، میگوید: امروز فرزندانم را به مدرسه نفرستادم تا وضعیت را رصد کنیم اگر سایر دانشآموزان حضور یابند من هم فرزندانم را به مدرسه میفرستم.
والدین و معلمانی که به باز نشدن مدارس اصرار دارند
برخی والدین از اصرار تعدادی از خانوادهها و همراهی معلمان با آنها برای حضور نیافتن دانشآموزان در کلاسهای درس حضوری خبر میدهند، این در حالی است که بسیاری از دانشآموزان به سفر رفته یا در محیطهای عمومی و تجمعات روزهای پایانی اسفند حضور داشتند با این حال همچنان از حضور در مدارس نگرانند!
مقاومت برخی والدین و معلمان برای آغاز آموزش حضوری پس از تعطیلی دو ساله مدارس آن هم در شرایط پوشش گسترده واکسیناسیون دانش آموزان و معلمان و کاهش آمار مرگ و میر کرونا محل پرسش است.
والدین باید به این موضوع توجه کنند که افت تحصیلی دانشآموزان تنها یک وجه از تعطیلی طولانی مدت مدارس است و موضوع سلامت روان دانشآموزان مسئله بسیار مهمی است که کمتر مورد توجه قرار میگیرد.
علاوه بر کیفیت پایین یادگیری در آموزش مجازی، خانهنشینی و دور شدن از همسالان، مهارتهای اجتماعی دانشآموزان را دچار آسیب کرده است؛ کارکرد مدرسه صرفاً آموزش دروس نیست بلکه در تعامل با همسالان است که مهارتهای مهمی همچون کارگروهی، نوعدوستی، صبر، مدارا، کمک به دیگران و… فراگرفته میشود.
حضور بدون کنترل دانشآموزان در فضای مجازی که محیط امن برای کودکان و نوجوانان فراهم نیست، آسیبهای بسیاری را به همراه دارد و در برخی موارد روانشناسان نسبت به بلوغ زودرس کودکان هشدار میدهند.
عباس فرجی؛ مشاور مدارس این موضوع را به خوبی اینگونه توضیح میدهد: بهعنوان یک روانشناس و مشاور که ۳۰ سال است در مدارس مشغول به کار هستم شاهدم که بسیاری از والدین با اختلالات روانی فرزندان خود به دفاتر مشاوره مراجعه میکنند که تظاهرات آن در زمینههای درسی خودش را نشان میدهد.
والدین باید بدانند فرزندان خود را نه صرفاً بهخاطر آنکه از نظر درسی عقب افتادهاند بلکه بهخاطر آسیبهای جدی روانی و اجتماعی که دیدهاند به مدرسه بفرستند.
او میگوید: رویکرد آموزشمحور موجب شده است تمام توجه بهسمت آموزش برود، والدین باید توجیه شوند سلامت روان فرزندانشان در خطر است. مسئله بازگشایی مدارس باید طوری بیان شود که یک ضرورت اجتماعی روانی است چرا که خانوادهها بهوضوح شاهد ناهنجاریهای رفتاری فرزندان خود در دوران کرونا هستند.
باید به والدین گفته شود همانطور که سلامت جسمی بسیار حایز اهمیت است سلامت روانی هم بسیار مهم است، طبق آمارها ما از نظر روانی وضعیت جالبی نداریم، رئیس دفتر سلامت روان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۹۹ اعلام کرده بود؛ «حدود ۲۳درصد جمعیت کشور بهنوعی دچار اختلالات روانی هستند.»، این رقم یعنی از هر چهار نفر یک نفر اختلال روانی دارد.