فرانک والتر اشتاین مایر در انتخابات ریاست جمهوری مجمع فدرال آلمان که امروز (یکشنبه) برگزار شد بار دیگر از طرف اکثریت نمایندگان به عنوان رئیس جمهور بعدی این کشور انتخاب شد.
امروز (یکشنبه) انتخابات ریاست جمهوری آلمان توسط نمایندگان مجمع فدرال این کشور برگزار شده و بر اساس نتایج اعلام شده “فرانک والتر اشتاین مایر”، برای دومین دور به عنوان رئیس جمهور آلمان انتخاب شد.
در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری آلمان سه چهره دیگر به عنوان رقیب اشتاینمایر در صحنه حضور داشتند: گرهارد ترابرت که پزشک است و از سوی حزب چپها به عنوان نامزد مقام ریاست جمهوری معرفی شد. ماکس اوته که اقتصاددان است و از سوی حزب راستگرای جایگرینی برای آلمان وارد رقابت شده و خانم اشتفانی گباوئر که فیزیکدان است و به عنوان نامزد رأیدهندگان مستقل و آزاد شرکت کرده است.
اشتاین مایر توانست در اولین دور رای گیری همان گونه که انتظار می رفت اکثریت لازم را به دست آورد و برای دومین دور رئیس جمهور آلمان شود.
در این رای گیری اشتاین مایر ۱۰۴۵ رای از نمایندگان مجمع فدرال، گرهارد ترابرت ۹۶ رای، ماکس اوته ۱۴۰ رای و دکتر گباوئر ۵۸ رای را به دست آورد. در مجموع ۱۴۳۷ رای داده شد که ۱۲ مورد نامعتبر و ۸۶ رای ممتنع داده شد.
فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهور فعلی آلمان از حزب سوسیال دموکرات در ۲۸ ماه می سال ۲۰۲۱ اعلام کرد که علاقمند است یک دوره دیگر ریاست جمهوری آلمان را بر عهده گیرد.
رئیس جمهور در آلمان هر پنج سال یک بار انتخاب میشود، البته نه از طریق رأی مستقیم مردم بلکه از طرف مجمع فدرال. این نهاد متشکل است از نمایندگان پارلمان آلمان و به همان تعداد؛ نمایندگانی که پارلمانهای ایالتی به این مجمع میفرستند.
اشتاینمایر خود از حزب سوسیال دموکرات آلمان است، اما در دوران ریاست جمهوری با توجه به نقش فراحزبی رئیس جمهور و همچنین نمایندگی کردن همه مردم، این مقام باید تعلق حزبی خود را کنار بگذارد.
مجمع فدرال آلمان که انتخاب رئیس جمهور این کشور را بر عهده دارد، نهادی است که هر پنج سال یک بار و تنها به این منظور تشکیل میشود.
از آنجایی که شمار نمایندگان مجلس سراسری آلمان (بوندستاگ) در هر دوره تغییر میکند، شمار اعضای مجمع فدرال نیز به همان نسبت متغیر است.
مجمع فدرال در این دوره مجموعا ۱۴۷۲ نفر را در برگرفت. نیمی از آنها (۷۳۶ نفر) نماینده پارلمان آلمان و نیمی دیگر فرستاده پارلمانهای ایالتی بودند و در واقع تمامی اقشار جامعه را نمایندگی میکردند. در میان آنها هم شهروندان عادی حضور دارند و هم چهرههای سرشناس.
“آنگلا مرکل” ، صدر اعظم سابق آلمان هم زمان با انتخابات ریاست جمهوری به این مجمع فرستاده شده و در این انتخابات شرکت کرد.
این مجمع ساعاتی قبل به ریاست “باربل باس”، رئیس پارلمان آغاز به کار کرد. وی در آغاز این ای گیری با توجه به همه گیری کرونا شهروندان را به شجاعت و حفظ اعصاب در این شرایط سخت فراخوانده و همچنین به دیگر چالش های پیش روی آلمان از جمله مناقشات اوکراین، جنبش های مهاجرتی کنترل نشده، تغییرات آب و هوایی و افزایش قیمت ها اشاره کرد.
از سال ۱۹۹۴ به این سو گردهمایی مجمع فدرال به منظور انتخاب رئیس جمهور جدید همواره در ساختمان پارلمان آلمان (Reichstagsgebäude) برگزار میشود.
اما امسال به دلیل شرایط ویژه و محدویتهای کرونایی تصمیم گرفته شد که ۱۴۷۲ عضو مجمع فدرال در ساختمان پاول لوبه (همجوار پارلمان) که از فضای لازم برای برگزاری مراسم انتخاب رئیسجمهور برخوردار است، گرد هم آیند. این رای گیری در ۵ طبقه و با رعایت فاصله گذاری فیزیکی برگزار شد.
“فرانک والتر اشتاینمایر” ۶۶ ساله پیش از انتخاب به عنوان رئیس جمهوری آلمان ریاست فراکسیون حزب سوسیال دموکرات در بوندستاگ را عهدهدار بود و در کابینه “آنگلا مرکل” وزیر خارجه آلمان بود. وی پنجمین رئیس جمهور در آلمان است که برای دور دوم انتخاب می شود.
رئیس جمهور، رئیس دولت فدرال آلمان محسوب می شود که به لحاظ تئوری بالاتر از مقام صدر اعظمی است، اما اختیارات او محدود است. قانون اساسی وظایف زیادی را بر عهده ریاست جمهوری در آلمان قرار داده و البته نسبت به روسای جمهوری کشورهایی مانند فرانسه و آمریکا قدرت کم تری دارد.
وی باید وظایف و مسئولیت خود در کشور را بی طرفانه انجام دهد. به طور سنتی رئیس جمهور در آلمان بیشتر به عنوان یک مرجع اخلافقی تلقی می شود. رئیس جمهور در سخنرانی ها و بیانیه ها سعی می کند بر سیاست و جامعه تاثیر بگذارد.
رئیس جمهور در آلمان بر اساس قواعد بین المللی نماینده دولت است و به نام دولت با کشورهای دیگر معاهداتی را منعقد می کند. برخی تجارت های عادی و بازدیدهای دولتی و پذیرش دیپلمات ها هم توسط رئیس جمهور انجام می شود. وی می تواند با سخنرانی ها و سفرهای خود برخی رویکردهای سیاسی را تعیین کند.
مشارکت در تشکیل دولت هم از دیگر وظایف رئیس جمهور در آلمان است. وی یک صدر اعظم را برای انتخاب به پارلمان پیشنهاد داده و سپس او را منصوب می کند. اگر این نامزد اکثریت را کسب نکند رئیس جمهور می تواند پارلمان را منحل کند. وی همچنین وزرا را به پیشنهاد صدر اعظم منصوب و عزل می کند. قوانین تا زمانی که رئیس جمهور در آلمان آن را امضا نکند نمی تواند اجرا شود. البته رئیس جمهور تنها به دلایلی مبتنی بر قانون اساسی می تواند از امضاء خودداری کند.